Əvvəl başlığı qismətdən nirvanaya qoymaq istədim. Sonra yadıma düşdü ki, Azərbaycandayam. Mövzuya kremlə deyil elə sarımsaqla başlamaq lazımdır. Sarımsaq yaman qoxur amma yeməsən qurdlar hopur. Salamatı zəhrimarı tökməkdir.
Qismət üçün şəkil istədim niyəsə gpt mənə əzrail şəklini göndərdi. Dedim ay kişi dayan eee ölmək istəmirəm. Bildim, ölüm hamımızın qismətidir. Amma mənə “rozovu” bir şəkil ver. Nirvana tapmış bir qaqaş divanda oturub sevinsin. Sevinsin ki, tapıb. Gpt axşam bazarı elədi.
Qismətdən qaçmaq olmur. Sınamışam. Usain Boltdan daha sürətli, Mo Farahdan daha uzağa qaçmağa çalışmışam. Alınmayıb. Nəfəsim kəsilib və dayanmışam. Görmüşəm ki, bu kopoylu düz yanında dayanıb. Elə bil ki, heç aramızda məsafə olmayıb.
Məsələn 2011-ci ilə kimi evimizdə demək olar ki, telefon dəstəyini qaldırıb danışmamışam. Zəng gələndə atama deyirdim ki, onsuz da sənə zəng edirlər. Elə də olurdu. Əsasən müştəriləriylə danışırdı. 2011-ci ilə kimi mənə elə gəlirdi ki, introvert biri kimi telefon məsələsində yırtacam və ömrümü sakit keçirəcəm.
2011-dən sonra isə qismət məni Azercell telefon əlaqə mərkəzinə gətirdi. Burada işləyib təlim departamentinə keçmək niyyətim var idi. Bir məqamı heç cür qəbul edə bilmirdim. Telefon zənglərinə cavab verməliydim. Atam ilk zəngə cavab verdiyim mənzərəni görə bilmədi. Görsə gülərdi. Elə həmin gündən etibarən gündəlik gələn 190+ zəngi də. 1 il 4 ay ərzində qəbul etdiyim zənglər üst-üstə gəlinsə mənim 2011ci ilə qədər cavab vermədiyim bütün zənglərimi kompensə edir.
Daha da uzağa gedək. Assosial biri olduğum üçün millətin içində olmağı və oturmağı sevməyən məni hansı iş gözləyirdi? Yumşaq bacarıqlar təlimçisi. Qismət müəllim dedi ki, bəs sənin üçün ən uyğun iş elə təlimçilikdir.
Yazıçı olmaq arzusuyla yaşayan mən elə 2013-15-ci ildən bu tərəfə 10.000-dən çox insanla kütləvi şəkildə və müxtəlif formatlarda nəsə etmişəm. Məsələn Formula1, Gələcəyini Qur, korporativ təlimlərdə olanda qismət mənə uzaqdan barmaq işarəsi göstərib. Ortanı demirəm. Baş barmağı göstərib. Qismət deyib ki, məndən qaça bilməyəssən. Salamatı təslim olub el içinə çıxmaqdır.
Karl Yunq deyirdi ki, qorxduğun tərəfə get ki, özünü tapasan.
Mən əksinə etdim və əks istiqamətdə vaxt itirdim. Əminəm ki, indi sizə də bunu etməyin desəm mənası yoxdur. Adam özü dirənməsə olmur. Nirvana belə tapılır. Əvvəl dirənirsən və sonra üzünü çevirib görürsən ki, metronun qapısı arxa tərəfdədir. Yəni İçərişəhərdən Sahilə qayıdanlar Nirvananı az yaşamayıb. Yaxşı bəs indi nə edək? Hər dəfə İçərişəhərə gedək? Əsla. Sizin öz dirənmə momenti var və o çox yaxındadır. Ona gəlib çatanda üzünüzü çevirib arxaya baxacaq və getməli olduğunuz tərəfi görəcəksiniz.
Nirvana nə deməkdir?
Qaçmamaq.
Nirvana üstünüzə gələn tsunamiyə əllərinizi açıb gözlərinizi bağlamaqdır.
Həyatı bütün hallarıyla və vəziyyətləriylə qəbul etməkdir. Bunu etmək çox çətindir amma qismətin nəfəsi o qədər güclüdür ki, siz çökənə kimi arxanızca qaçacaq.
Qismətdən qaçmaq əvəzinə dayansaq nə olur?
İkiniz də qucaqlaşıb şərt kəsirsiz.
Əgər hər dəfə 1 manat verməlisənsə və vermirsənsə qismət gözləyib səndən 100 almasın deyə, ona bundan sonra həmin 1 manatı verirsən. O da hər dəfə sənə 100 qaytarır.
Qəribə işləyir bilirəm amma işləyir.
