Qədim Misirdə, eramızdan əvvəl 3000-ci illərdə insanlar qamış və heyvan yağı ilə hazırladıqları məşəlləri işıq mənbəyi kimi istifadə edirdilər. Bu dövrdə şamların əsas məqsədi praktik işıqlandırma idi. Daha sonra isə Romalılar şam texnologiyasını daha da inkişaf etdirərək, fitilli və daha stabil yanan şamlar hazırladılar.
Orta əsrlər dövründə , xüsusilə Avropada arı mumu şamlar istifadə olunmağa başlandı. Bu şamlar həm daha təmiz yandığı, həm də xoş ətrilə fərqləndiyi üçün kilsələr və aristokrat ailələr tərəfindən üstün tutulurdu. Arı mumu şamlar lüks və zövqün simvolu hesab olunurdu.
19-cu əsrdə, sənaye inqilabı ilə birlikdə parafin adlı maddə kəşf olundu və kütləvi şam istehsalı başladı. Parafin şamlar ucuz, uzunömürlü və tüstüsüz olması ilə milyonlarla insanın həyatına daxil oldu.
Bu gün şamlar yalnız işıq üçün deyil, həm də dekorativ məqsədilə istifadə olunur. Xüsusilə soya şamları, ətri efir yağlı şamlar və əl işi dekorativ şamlar gündəlik həyatda məşhurlaşmışdır. Onlar sakitlik, pozitiv enerji və xoş atmosfer yaratmaq üçün idealdır.Şamların tarixi bizə göstərir ki, bu sadə görünən əşya əsrlər boyu insanların həyatında işıq, rahatlıq, mənəviyyat və estetik dəyər daşıyıb.
