Başlıq: Qarğa və Tülkü nağılı | Mirzə Ələkbər Sabir | Nağıllar və HekayələrMüəllif: Mirzə Ələkbər Sabir
Kanaldakı digər çizgi filmləri izlə: 
• 🎞️ Azərbaycan dilində cizgi filmləri
Tiktok: 
/ ulduzluyol
Instagram: 
/ ulduzluyol
Azerbaycan dilinde cizgi filmleri / Nagil / Hekaye / Nağıl / Hekayə / Öyrədici / Oyrədici / Usaq kanali / Uşaq kanalı / Qarğa və Tülkü / Qarga ve TulkuEtiketlər: nağıl, nağıllar, nagil, nagillar Azərbaycan dilində nağıllar, Azerbaycan dilinde nagillar, öyrədici uşaq kanalı, oyredici usaq kanalı, Мультфильмы на азербайджанском языке, Поучительные мультфильмы на Азербайджанском языке, Azerbaijani fairy tales, Azerbaijani animated films for children, çizgi film, cizgi film, Azerbaycan masalları, Azərbaycan nağılları, Qarğa, Qarga, Tülkü, Tulku
#uşaqlarüçün #uşaqkanalı #ulduzluyol #nağıllar #nagillaralemi #azerbaijanfairytales #azerbaycan #azerbaijan #usaqlarucun #uşaqvideoları
QARĞA VƏ TÜLKÜ
Biri var idi, biri yox idi. Qədim zamanlarda, yaşıl meşələrlə əhatə olunmuş yerdə bir qara qarğa yaşayırdı. Bu qarğa həmişə özünü çox ağıllı hesab edirdi. Həmişə özünü hamıdan üstün tuturdu.
Günlərin bir günündə bu qarğa ac-yalavac kənd ərazisində dolaşırdı. O, hər gün çörək qırıntıları ilə qidalanmaqdan artıq bezmişdi. Bir gün kənd dükanının yanından keçəndə içəridən gözəl pendir qoxusu gəlirdi. Qarğa dükan sahibinin içəridə olduğunu görüb cəld şığıyıb vitrindəki pendirlərdən birini götürdü və uçub getdi.
Həmin gün meşədə ac bir tülkü var idi. Yazıq tülkü üç gün idi ki, heç nə yeyə bilmirdi. O, səhərdən bəri dovşan tutmağa çalışmış, amma bacarmamışdı. Yorğun-arğın meşədə gəzərkən birdən gözəl bir qoxu aldı. Tülkü qoxunu izlədi və nəhayət böyük bir ağacın yanına gəldi.
Yuxarı baxanda nə görsə yaxşıdır? Pendir ağzında bir qara qarğa, uçaraq qonub bir uca budağa. Tülkü bunu görüb öz-özünə fikirləşdi:
Bu dadlı pendiri yeməliyəm. Bəs onu qarğanın ağzından necə alım? Mən meşənin ən hiyləgər heyvanıyam axı. Neçə dəfə belə hiylələrlə özümə yemək tapmışam. Bu dəfə elə sözlər tapmalıyam ki, qarğa özünü göyün yeddinci qatında hiss etsin. Axı tərifdən xoşu gələn quşdur.
Birdən ağlına gözəl bir fikir gəldi. O, ağacın yanına gəldi. Gülümsəyərək qarğaya dedi:
Aman Allah, mən kimi görürəm. Sizi uzun-uzadı tərifləsəm, mənə acığınız gəlməsin. O qədər gözəlsiniz ki, tüklərinizin incə və zərif olduğunu deyənlər heç yanılmayıblar. Qanadlarınızın parıltısı günəşi də utandırır. Duruşunuzdan bildim ki, siz sadəcə qarğa deyil, qarğalar padşahısınız! Bütün meşə sizin gözəlliyinizdən danışır.
Qarğa tülkünün gözəl sözlərindən məmnun oldu. Təriflərdən xoşhal olan qarğanı görən tülkü həvəslə davam etdi:
Mən bilirəm ki, səsiniz də özünüz kimi məlahətlidi. Bəlkə mənə bir mahnı oxuyasınız?
Qarğa tülkünün təriflərindən o qədər xoşhallandı ki, ağzında pendir olduğunu unutdu və mahnı oxumaq istədi. Elə ağzını açıb “QA” demək istəyən kimi də pendir dimdiyindən yerə düşdü. Tülkü cəld pendiri havada qapdı və sevincək oradan uzaqlaşdı. O, öz-özünə dedi:
Olmasaydı dünyada sarsaqlar ac qalardi yaltaqlar.
Qarğa da peşman-peşman öz-özünə fikirləşdi:
Cox təriflənəndə diqqətli olmaq lazımdır. Tərifə aldandım, pendiri tülkü aldı apardı.
O gündən sonra qarğa çox dəyişdi. Daha heç kimə yuxarıdan aşağı baxmırdı. Başa düşdü ki, lovğalıq və tamahkarlıq yaxşı xüsusiyyət deyil.
